Περιγραφή προϊόντος.

Στα 18 χλμ. Βορειοανατολικά της πόλης του Κάρτζαλι βρίσκεται το Αρχαιολογικό Συγκρότημα Περπερικόν.Ασφαλτοστρωμένος δρόμος οδηγεί στους πρόποδες μιας βραχώδους κορυφής στην οποία βρίσκονται οι κύριες τοποθεσίες του μεγαλύτερου μεγαλιθικού μνημείου της Βουλγαρίας.

Τι προσέλκυσε τους αρχαίους σε αυτό το μέρος στη μέση της κοιλάδας του ποταμού Περπερέσκα; Ο συνδυασμός νερού, γόνιμου εδάφους και βράχων που γέρνουν προς τον ουρανό ή κάτι που δεν έχουμε αισθήσεις σήμερα! Ό,τι κι αν ήταν αυτό , έκανε τους ανθρώπους να φέρνουν προσφορές σε πήλινα αγγεία, πήλινα ειδώλια, πέτρινα εργαλεία , τοποθετώντας τα στις φυσικές σχισμές των βράχων , καλώντας τα στους θεούς του τέλους της 5ης χιλιετίας π.Χ..

           Κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, 2η χιλιετία π.Χ., ο ιερός χώρος ανακαλύφθηκε εκ νέου. Άρχισαν να εφαρμόζονται νέες λατρευτικές πρακτικές και τελετουργίες. Ένα τεράστιο λατρευτικό συγκρότημα λαξευμένο στους βράχους, που περιλάμβανε εκατοντάδες δωμάτια, ξεκίνησε και πήρε μορφή κατά τη διάρκεια αιώνων, με χιλιάδες τόνους πέτρας να απομακρύνονται. Προς το τέλος της παλαιάς και τους πρώτους αιώνες της νέας εποχής, η πόλη πήρε την ολοκληρωμένη της μορφή: Αποτελούνταν από ένα φρούριο στην κορυφή, την Ακρόπολη, ένα οχυρωμένο ανάκτορο-ιερό, καθώς και βόρεια και νότια υποστυλώματα.

Ένα φυσικό ρήγμα βράχου, σε σχήμα διαδρόμου με σκαλοπάτια στο δάπεδο, ξεκινά από τη βάση του βράχου και οδηγεί στο τείχος του φρουρίου που περιβάλλει το Ανάκτορο - ιερό. Σε μια έκταση πολλών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. υπάρχουν πολλές δεκάδες δωμάτια που συνδέονται με διαδρόμους και σκάλες. Ένας φαρδύς διάδρομος χωρίζει το Παλάτι σε δύο ασύμμετρα μέρη. Το δυτικό καταλαμβάνεται από μικρότερους μονώροφους χώρους. Στα ανατολικά υπάρχει αντιπροσωπευτική αίθουσα με φαρδύ προθάλαμο, στο δυτικό τμήμα της οποίας υπάρχει λαξευμένος σε βράχο θρόνος Ανατολικά, λόγω της κλίσης, υπάρχουν δύο ορόφους λαξευμένοι στους βράχους. Στα βορειοανατολικά, αναπτύσσεται μια πτέρυγα, στην οποία βρίσκεται μια από τις πρώτες ανασκαφές - τρεις κόγχες σε σχήμα φούρνου αυξανόμενου μεγέθους προς τα βόρεια. Το βορειοδυτικό τμήμα του συγκροτήματος καταλαμβάνεται από ένα μνημειακό, οβάλ σχήματος δωμάτιο χωρίς στέγη. Στο κέντρο ήταν λαξευμένο ένα πυραμιδικό βάθρο που απολήγει σε έναν μεγαλοπρεπή στρογγυλό βωμό, με διάμετρο περίπου 2,50 μ., η επιφάνεια του οποίου κάηκε από τα πολυμαχητικά πυρά Η αίθουσα αυτή ήταν η καρδιά του περίφημου ιερού του Διονύσου. Ζαγρέι, στο οποίο γινόταν η μαντεία, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ηροδότου. Εδώ, σύμφωνα με την ιστορία του Σουετόνιου, ο πατέρας του Οκταβιανού Αυγούστου, έλαβε μια πρόβλεψη για το μέλλον του γιου του. Ο συγγραφέας λέει ότι όταν ο ιερέας έριχνε το κρασί στη φλεγόμενη φωτιά, η φλόγα ανέβηκε τόσο ψηλά όσο όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν στο ιερό πριν από αιώνες.

Πρόσφατες ερευνές αποκάλυψαν δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα κτίρια στους νότιους πρόποδες του λόφου - μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική από τα μέσα του 5ου αιώνα με ζωή μέχρι τον 14ο αιώνα, που ξαναχτίστηκε πολλές φορές, και μια δεξαμενή λαξευμένη στους βράχους, που παρείχε νερό για τη νότια συνοικία.

Τα τελευταία χρόνια, το φρούριο στην κορυφή - η Ακρόπολη - εξερευνήθηκε οριστικά. Χτίστηκε στα ερείπια του αρχαίου ιερού, που κάλυπτε ολόκληρη την κορυφογραμμή. Πολυάριθμοι βωμοί βράχων από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού και την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου ενσωματώνονται οργανικά στα θεμέλια των κτισμένων κατασκευών. Το τείχος, χτισμένο από προσεκτικά διαμορφωμένους λίθους, έχει πάχος 2,5 μ. Καλύπτει την κορυφή από όλες τις πλευρές, κατά μήκος της διαδρομής, και έχουν διατηρηθεί τα θεμέλια πύργων και άλλες οχυρώσεις. Το φρούριο είχε τρεις εισόδους Ιδιαίτερα μνημειώδης είναι η Νότια Πύλη, η οποία ήταν λαξευμένη στον μονολιθικό βράχο. Ο οχυρός χώρος καταλαμβανόταν από οικιστικά και δημόσια κτίρια, τα οποία χωρίζονταν από δρόμους κομμένους στους βράχους. Το κεντρικό τμήμα καταλαμβάνει η πλατεία της πόλης. Στο ανατολικό τμήμα του αποκαλύφθηκε κτίσμα βασιλικής λαξευμένο στους βράχους. Προερχόμενος ως ειδωλολατρικός ναός, μετά την υιοθέτηση του Χριστιανισμού μετατράπηκε σε εκκλησία, με μια ογκώδη αψίδα χτισμένη από τα ανατολικά. Από τα δυτικά, το κτίριο εισερχόταν από δύο μνημειακές πύλες λαξευμένες στους βράχους, με διατηρημένα ανοίγματα για διπλές πόρτες

 Στα δυτικά της πλατείας του προ-ναού υπάρχει ένας δρόμος λαξευμένος στα βράχια, με μια κομψή κιονοστοιχία που οδηγεί στο λεγόμενο Μικρό Παλάτι. Στα βόρεια αυτού βρίσκονται τα θεμέλια ενός μεγάλου αντιπροσωπευτικού κτιρίου. Στα δυτικά βρίσκεται η πρωιμότερη εκκλησία, ένα μονόκλιτο κλίτος με κομψές αναλογίες και έναν εξαιρετικό πέτρινο άμβωνα, που μπορεί να συνδεθεί με την αποστολή του επισκόπου Νικέτα της Ρεμεσίας, ο οποίος καθιέρωσε τον χριστιανισμό στη Ροδόπη. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η μεγάλη βραχοδεξαμενή που παρείχε νερό σε περιόδους πολιορκίας.

Στα βορειοδυτικά, αποκαλύπτεται στο σύνολό της μία από τις οικιστικές συνοικίες , αποτελούμενη από πέτρινα κτίρια με παραπήγματα, βοηθητικά κτίρια και αποθήκες.

Το φρούριο διατήρησε τη σημασία του ακόμη και στον Μεσαίωνα. Στα τέλη του 12ου αιώνα, η Ακρόπολη μετατράπηκε σε ισχυρό φρούριο, χτίστηκε ένα εσωτερικό τείχος, που μετέτρεψε το δυτικό τμήμα σε ακρόπολη.Στα ανατολικά, εντοπίζεται πυκνή ανάπτυξη μονομερών και διμερών ημιθαμμένων κατοικιών, στις οποίες εντοπίζονται επιτόπου χρωμέ, τμήματα εστιών και άλλα στοιχεία του εσωτερικού. Το φρούριο έλεγχε μια μεγάλη και πυκνοκατοικημένη περιοχή, στην οποία την κύρια θέση κατείχαν τα ορυχεία χρυσού που βρίσκονται λίγα μόλις χιλιόμετρα νοτιοδυτικά.

Το 1339, με επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη, το Περπερικόν ορίστηκε ως το κέντρο μιας επισκοπής με σημαντικές δυνατότητες. Ο επίσκοπος ήταν τόσο πλούσιος που διατάχθηκε να πληρώνει τη σύνταξη του φτωχού επισκόπου Φιλίππων.

Το 1343 ο βασιλιάς Ιβάν Αλέξανδρος συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο στο Βυζάντιο και έστειλε εκστρατεία για να κατακτήσει την Αχρίδα. Το Περπερικόν κατελήφθη και διορίστηκε βασιλικός άρχοντας, αλλά το φρούριο σύντομα καταλήφθηκε από τον Ιωάννη Καντακουζίν, του οποίου οι σύμμαχοι, οι μισθοφόροι του Ουμούρ, πραγματοποιούσαν συχνά λεηλατικές επιδρομές που οδήγησαν στην παρακμή της ζωής στα φρούρια και τους οικισμούς της Αχρίδος. Μετά την πτώση της Dimotica το 1362 και την επακόλουθη εισβολή των Οθωμανών, το φρούριο καταλήφθηκε και κάηκε, και εδώ εγκαταστάθηκε ένα από τα στρατιωτικά στρατόπεδα των κατακτητών, το οποίο διήρκεσε πιθανότατα μέχρι τη δεκαετία του 1480.

Ο χρόνος έχει καλύψει με λήθη και σκόνη τα χίλια χρόνια ζωής στο λόφο.

Εισιτήριο

Μαθητές, φοιτητές και συνταξιούχοι – 2 BGN.

Επισκέπτες άνω των 18 – 6,00 BGN

Με ξεναγό– 30 BGN

Έκπτωση για ομάδες άνω των 20 ατόμων - 50%

Παιδιά έως 7 ετών και άτομα με αναπηρίες - δωρεάν